Czy weganizm jest zdrowy? Wokół tej kwestii narosło wiele wątpliwości i kontrowersji. Bywa, że efekty diety wegańskiej mogą być opłakane, co w oczywisty sposób przyćmiewa wszystkie plusy weganizmu, których również nie brakuje. Jak jest naprawdę?
Dieta wegańska a zdrowie — co musisz wiedzieć?
Diety wegańskie obfitują w błonnik, dzięki czemu pomagają nam czuć się pełnymi i unikać zachcianek na dodatkowe przekąski. Witaminę B-12 można uzyskać z jedzenia niektórych pokarmów, ale należy pamiętać, że weganie muszą spożywać codziennie suplementy, które zapewniają prawidłowe wchłanianie tej witaminy.
Witamina D może być syntetyzowana przez ludzki organizm z pomocą skóry, ale nie jest możliwe uzyskanie jej z roślin. Dlatego weganie muszą szczególnie uważać na codzienne spożycie tej ważnej witaminy. Jej niedobory mogą być opłakane w skutkach. To prosta droga do szybkiego uszkodzenia m.in. układu neurologicznego, co może prowadzić do wystąpienia wielu skomplikowanych jednostek chorobowych.
Czy weganizm zaspokaja zapotrzebowanie naszego organizmu na ważne składniki odżywcze?
Diety wegańskie mają niższą zawartość witaminy B-12, witaminy D i tłuszczów omega-3 (wielonienasyconych kwasów tłuszczowych). Te składniki odżywcze są albo obecne w niewystarczających ilościach, albo w ogóle nie występują w dietach roślinnych. Diety wegańskie są jednak bogate w błonnik, który może dostarczać do jelit składniki odżywcze i wolniej usuwać je z organizmu, dzięki czemu nie musimy wchłaniać ich tak dużo.
Weganizm a zdrowie — czy to prawda, że potrzebujesz dodatkowych suplementów witaminowych?
Istnieje wiele badań, które potwierdzają, że weganie są w stanie uzupełnić deficyt witaminowy, bazując na diecie roślinnej. Istnieje też wiele korzyści z przejścia na weganizm. Na przykład, wegański styl życia jest zdrowszy, miły dla planety i bardziej etyczny.
Diety wegańskie są często bogatsze w błonnik, co pomaga utrzymać lub zoptymalizować cykl pracy naszych jelit. To atut, który szczególnie docenią osoby, które mierzą się z IBS, czyli zespołem jelita drażliwego. W pewnych sytuacjach dieta wysokobłonnikowa (po wcześniejszej konsultacji z lekarzem) może być też zbawienna przy WZJG, niestrawności czy nadkwasocie.
Diety wegańskie mają również mniej kalorii niż przeciętne diety zachodnie. Z tych powodów diety wegańskie są często zalecane jako leczenie takich schorzeń jak otyłość i cukrzyca. Pomagają też w odtłuszczeniu wątroby. Jeśli mamy podwyższone wskaźniki ALAT i ASPAT, to jest dość prawdopodobne, że po przejściu na weganizm (jeśli lekarz wyrazi swoją rekomendację) ich wysokość nieco wzrośnie.
Niestety, ale raczej nie dotyczy to osób, które zażywają stale leki na schorzenia przewlekłe. W ich sytuacji zmiana może być niewielka i raczej trzeba będzie nastawić się na suplementację dodatkowych tabletek osłonowych. Nie zaszkodzi jednak, jeśli do naszego wege stylu życia, włączymy ostropest plamisty. Jak widzisz, odpowiedź na pytanie o to, czy dieta wegańska jest niebezpieczna, jest dość skomplikowana i zależy od wielu różnych kwestii.
Dieta wegańska — podsumowanie
Diety wegańskie są bogate w błonnik i dostarczają wielu składników odżywczych, ale mogą być niskie w witaminę B-12 i witaminę D. Weganie muszą przyjmować suplementy witaminowe lub jeść pokarmy wzbogacone w te witaminy. Diety wegańskie nie są bogate w kwas tłuszczowy omega-3, co może prowadzić do niedoborów.
Z drugiej strony, diety wegańskie mają niską zawartość tłuszczów nasyconych, które są związane ze zwiększonym ryzykiem chorób serca. Zalety diety wegańskiej są liczne; czy przeważają nad wadami to już inna kwestia! Diety wegańskie są bogate w błonnik i mogą pomóc nam czuć się pełnym i uniknąć zachcianek na przekąski.
Weganie muszą spożywać suplementy witaminy B-12 i D, które nie są produkowane przez ludzki organizm. Diety wegańskie mają niską zawartość tłuszczów nasyconych, które są związane ze zwiększonym ryzykiem m.in. chorób serca. Diety wegańskie mogą być zdrowsze i bardziej zrównoważone niż tradycyjny model żywieniowy tylko wtedy, gdy są właściwie wdrożone.
Nieumiejętne przestawienie organizmu na ten rodzaj odżywiania może skutkować wystąpieniem wielu różnych problemów, w tym m.in. radykalnym deficytem kalorycznym, który negatywnie wpłynie na jakość funkcjonowania naszego mózgu, ale i układu sercowo-naczyniowego czy mięśni, którym po prostu zabraknie paliwa do typowej, wydajnej pracy, jaką wykonywały w naszym organizmie wcześniej.
